19 SENE “VATAN” DİYE HAYKIRAN ADAM
HATAY DEVLET REİSİ TAYFUR’UN EVİNDE
Bayan Sökmen:”Tayfur’un Hatay’a reis seçilmesini vatanımın
kurtuluşu yanında küçük bir müjde haberi bile saymam” diyor.
Yazan:Salahaddin Güngör
Atatürkün
kudretli eli ve eşsiz iradesiyle öz rengine boyayarak dünya haritasında yerini
alan genç Hatay Devleti,Tayfur Sökmen’i kendisine reis seçtiği günden
beri,Kadıköyü’nde,Bahariye Caddesinde 12 numaralı Selamet Apartmanı hususi bir ehemmiyet aldı:Orası ,artık bir
devlet reisinin evidir!
On dokuz
yıldır;sesine ses vermeyen sağır ufuklara karşı,”Vatan,vatan!” diye haykıran
bugünkü Devlet Reisi düne kadar bir
göçmen çocuğu idi:
“Gah olur
gurbet vatan,gâhi vatan gurbetlenir”
Hataylılar “Şarkın Büyük Atası”na
karşı bağlılıklarının bir ifadesi olarak Tayfur sökmen’e ,uğruna varını yoğunu
verdiği sevgili vatanında en yüksek resmi “Paye” yi tevcih ettiler.
İlk Hatay
Reisinin bu mesud gününde,onun haklı saadetine ortak olanların neşeli sesleri
iledolup taştığı mütevazi yuvaya ,bir akşam saatinde gittim.
Kapıda sevimli bir erkek
çocuğu,gülümseyerek bize bakıyordu:
-Annem,evde yoktu,dedi,şimdi geldi .İçeri buyursanıza…
Tam zamanında yapılan bu teklif,bütün yorgunluklarımıza
değen bir mükafat yerine geçti.Şimdi,geniş bir salondayız .alonun en itinalı
köşesinde atatürk’ün çerçeveli bir resmi asılı…
Köşede çini bir soba var ,Ortada küçük bir masa … Masanın
üzerinde mini mini bir saat …Saatin yanında defterden koparılmış bir kağıt
parçası…Üzerinde şu iki mısra okunuyor:
“İktitaf
eyledi esmârını cehdin Tayfur
Hatay’a hak
ederek oldu Reisicumhur”
Bizi içeri alan Bahir Sökmen’in yüzünde zeki bir ışık
parladı:
-Beğendinizmi?Babamın eski dostlarından Kilisli bir avukat
vardır,o yazıp göndermiş!...
-Biz oğlu ile konuşurken ,Hatay reisinin hayat arkadaşı da
,sade ve temiz bir ev kadını kıyafetiyle yanımıza geldi.Rahatsız ettiğimiz için
kendisinden özür dilemek istedik.Nezaketle sözümüzü kesti:
- Beklettiğim için
sizden özür dilemeli idim.
- Bayan Medine
Sökmen ,Tayfur’un on altı senelik eşidir.Asi suyu için için Türk’ün matemini
çağladığı ,Amuk ovası üstünde yabancı kartalların kanat salladığı akıbeti
meçhul günlerde Bay Tayfur Sökmen ,elde silah ,ayakta çarık; bir nefer gibi
çarpışırken ,Bayan Medine evine ve kocasına bağlı olan bütün fedakar Türk
anaları gibi, bağrına taş basmış kurtuluş saatinin çalacağı demleri, küçük
yuvsında çocuklarıyla haşrüneşr olarak
beklemişti .
Kahvelerimizi
içerken ,bayan Medine
-Tayfurla Reyhaniye’de evlenmiştik ,diye söze başladı. Kocam
benim hem annemin dayısının oğlu,hem babamın amcası oğludur.Yani
kendisiyle ana ve baba tarafından
akrabayız.Ben de ,o da Mursaloğlu ailesindeniz.
Antakya kızları
kara tüllere bürünerek Adana’da Atatürk’ün huzuruna çıktıkları zaman ,oğlum
Bahir kucağımda kırk günlüktü.Bütün
Hataylılara heyacanlı göz yaşları döktüren o tarihi toplantıda mazeretim
yüzünden bulunamadım.Fakat Atamızın ,Hatay’lı çocuklara verdiği sözü mutlaka
tutacağına ilkönce iman edenler arasında bende vardım.Bu işte,Tayfur’a durmayıp
çalışmak ,banada sabredip beklemek düşüyordu.İkimiz de hissemize isabet eden
rolü yaptık.Kırk asırlık Türk Yurdu ,Atatürk’ün büyük himmetile esir yaşamaktan kurtuldu.Hatay’lı Türk’e
,Türk Hatay’a kavuştu.Bize bundan büyük
nimet,bundan büyük devlet olurmu?Tayfur’un Hatay’a reis seçilmesini ,vatanımın
kurtuluşu ynında ben küçük bir müjde haberi bile saymam.
Sonra sözü
çocuklarına naklederek :
-işte ,dedi hepsini bir arada etrafımda görüyorsunuz!Beş
çocuk anasıyım .Büyüğü Bahir on Beş yaşında… Tam cumhuriyetle yaşıt…Kızım Nimet
on üçüne yeni girdi.Nedret,on ikisine geliyor.Sevda,on yaşı içinde…Solmaz da
henüz sekizinde!
- Bay Tayfur’un
Hatay’a reis seçildiğini herhalde bizden
evvel haber almışsınızdır.?
- “Bilakis ! Herkesle
beraber öğrendik ! Radyo,son haberleri veriyordu.Etrafına toplanmış
dinliyorduk.”Tayfur sökmen Antakya’ya
geldi,şöyle karşılandı,böyle karşılandı”deyince şaşırdık.Biz kendisini
henüz Ankara’da biliyorduk.hatta selam kelamdan ibaret mektubuna cevap yazmağa
hazırlanmakta idik.
- Hatay’a gideceğini size söylememişmiydi ?
Bayan Medine ,ciddi bir hareketle cevap verdi:
-İşlerinden bahsetmek Tayfur’un âdeti değildir!
-Hatay’a reis olduktan sonra,mektup filan almadınızmı ?
-Almadık.
-Kendisine tebrik telgrafı çektiniz elbette.
Bayan Medine ,son derece samimi bir tevazula cevap verdi:
-Lüzum görmedik.Bu,birazda kendi kendimizi tebrik etmek
olurdu.Zaten Tayfur böyle şeylerden hoşlanmaz .
-Yakında Hatay’a gittinizmi?.
-Evet…Üç hafta evvel orada idik. Beylan’da . annem var.Onu görmeğe gitmiştim.Birkaç gün
kalarak döndüm.Tabii çocuklarım da beraber.
-Hatay’a yerleşeceksiniz değimli?..
-Onu dahi şimdi bilmiyoruz.Fakat umarım ki, Tayfur bizi
Hatay’a çağıracaktır.Son dört seneden beri
tam bir derbeder hayatı yaşıyorduk.Tayfur,senenin ancak bir,nihayet iki
ayını yanımızda geçirebiliyordu.Burada bulunduğu zamanlarda da işten,ziyaretlerden baş
kaldıramazdı.Kararsızlık yüzünden evimize eşya bile alamadık .Görüyorsunuz
ya,adeta göç eder vaziyetteyiz!
İlk gelişimde
annesinin tenbihiyle komşunun kızı olduğunu söyleyen küçük Sevda bizi kapıya kadar teşyi etti ve bir aralık
yutkunarak:
-Babama benden selam yazarsınız değimli? Diye sordu
Güldüm:
-Yazarım elbette…Komşunun kızı babasının ellerinden
öpüyor…derim.
Ailenin küçük ölçüde
bir vatan demek olduğunu söyleyenlere ,Bay Tayfur Sökmen’in evini ve
evindekileri gördükten sonra bir kere
daha hak verdim.kendisini iki bakımdan tebrik etmek lazım.Birinci derecede
,evinin hakiki reisi olduğu ,ikinci derecede vatanına reis seçildiği için!...
Cumhuriyet,8
Eylül1938
Ülkünün mabedinde yandın,ateş kesildin
Görmeden görenlerin sırrına erebildin,
En sonunda gözlerde biriken yaşı sildin;
Gönlümüzde
sevgisin,gözümüzde nûr Tayfur
Atamın öz
çocuğu,dünyalar durdukça dur!
Diz çöktü huzurunda bugün her yalçın kaya
Düşmanların karşında başladı ağlamaya
Saadetler getirdin Çankaya’dan hatay’a
Gönlümüzde
sevgisin,gözümüzde nûr Tayfur
Atamın öz
çocuğu,dünyalar durdukça dur!
Sormasınlar adın ne,sen kisin,nerelisin?
Yaratan büyük başın işleyen bir elisin
Faziletin Timsali,ülkünün heykelisin
Gönlümüzde
sevgisin,gözümüzde nûr Tayfur
Atamın öz
çocuğu,dünyalar durdukça dur!
Başını göğe
kaldır,kollarını ufka ger
İnciden değerlidir alnından dökülen ter
Sana ne şan,ne şöhret, biricik adın yeter
Gönlümüzde
sevgisin,gözümüzde nûr Tayfur
Atamın öz
çocuğu,dünyalar durdukça dur !
Sarıcalıoğlu
Arif Hikmet Süral
Hazırlayan Araştırmacı: Fahrittin Saraç
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder